Terug in Stellenbosch

Niet te geloven maar we zijn gewoon weer terug in Stellenbosch! Het voelt voor mij als thuiskomen en dan te bedenken dat we morgen naar het thuis in Nederland vliegen, niet te bevatten.

Gisteren zijn we hier aangekomen aan het einde van de dag met de beetle. Een klein detail was wel dat de auto achter een andere auto hing, dat zat namelijk zo…

We hadden nog twee dagen in Hermanus doorgebracht, een leuk  stadje waar je de walvissen vanaf de kust kunt zien met een beetje geluk (en een verrekijker ;p). De ochtend dat we weg wilde rijden hoorde we weer dat zelfde geluid als de vorige keer. Daar kwam nog bij dat ons barrel voor geen meter wilde remmen dus besloten we Best Beetle te bellen met de vraag of ze ons naar Stellenbosch konden slepen omdat ik het niet veilig vond om te rijden. Dat kon alleen hadden ze het een beetje druk dus ik zou terug gebeld worden. Je raad het al, ik moest natuurlijk weer zelf bellen. Uiteindelijk blijven we nog een nachtje en zouden we de volgende ochtend opgehaald worden. Om half 3 zijn ze er dan eindelijk. Met een bakkie (pick up) die er haast nog beroerder aan toe is dan onze beetle. Na een paar uur in het gerammel en gekraak te hebben gezeten arriveren we dan in de stromende regen in Stellenbosch.

Vandaag was dan echt de laatste dag hier in Afrika, niet te geloven dat we al weer een half jaar verder zijn. Tussen de buien door hangen we nog een beetje de toerist uit en ik ga natuurlijk nog even bij m’n oude stage langs. Het was echt hartverwarmend om door iedereen omhelst te worden. Ik zou zo weer les kunnen gaan geven en het is vreemd om nu echt weg te gaan.

Aan de andere kant kijk ik er ook erg naar uit om jullie allemaal weer te zien en spreken. Er zijn nog talloze verhalen te vertellen die niet op m’n blog staan en ik wil ook wel weten wat er ondertussen allemaal back home is gebeurd.

Dus lieve mensen,

Tot vrijdag,

Xxx IK